پزشک آدرس » بیماری تاندونيت و تنوسينوويت

بیماری تاندونيت و تنوسينوويت

نام لاتین tendinitis and tenosynovitis

تاندونيت و تنوسينوويت عبارت است از التهاب دردناك تاندون (تاندونيت ) و پوشش تاندون (تنوسينوويت ). غالباً همزمان ايجاد مي گردند. به طور طبيعي رشته هاي تاندون در رشته هاي عضله فرو مي روند. عضله اسكلتي در هر انتهاي خود تاندوني دارد كه به استخوان مي چسبند. نيروي انقباض عضله از طريق تاندون منتقل شده ، توليد حركت مي كند.

علائم شایع بیماری تاندونيت و تنوسينوويت چیست؟  محدوديت حركت ، حساسيت به لمس و تورم اطراف تاندون ملتهب . محل هاي شايع عبارتند از شانه ، آرنج ، تاندون آشيل يا عضله دوقلو پشت ساق پا. ضعف در تاندون به علت رسوب كلسيمي كه غالباً همراه تاندونيت وجود دارند.

علت بیماری تاندونيت و تنوسينوويت چیست؟  آسيب معمولاً ناشي از فعاليت ورزشي سخت اختلالات عضلاني ـ اسكلتي شامل نقايص مادرزادي و روماتيسم وضعيت قرارگيري نامناسب

عوامل افزایش دهنده بیماری تاندونيت و تنوسينوويت چیست؟ استفاده بيش از حد از تاندون ها و مفاصل خاص در اثر شركت در مسابقات ورزشي حركت غلط و كشيدگي در طي فعاليت . به طور مثال نگه داشتن و حركت دادن مكرر يك راكت تنيس به طور غلط ممكن است باعث تاندونيت در آرنج گردد (آرنج تنيس بازان ).

چگونه متوجه شویم به بیماری تاندونيت و تنوسينوويت مبتلا شده ایم؟

اگر تعدادی از علائم زیر را دارید احتمال دارد مبتلا به این بیماری باشید:

محدوديت حركت ، حساسيت به لمس و تورم اطراف تاندون ملتهب . محل هاي شايع عبارتند از شانه ، آرنج ، تاندون آشيل يا عضله دوقلو پشت ساق پا. ضعف در تاندون به علت رسوب كلسيمي كه غالباً همراه تاندونيت وجود دارند.

روش های پیشگیری از ابتلا به این بیماری چیست؟  قبل از آغاز يك ورزش ، براساس يك برنامه منظم ، بدن خود را گرم كرده و فشار بر عضلات را به تدريج افزايش دهيد. قبل از هر فعاليتي خود را گرم كنيد. روش هاي مناسب را براي هر ورزشي كه تمايل به انجام مرتب آن داريد، ياد بگيريد.

عواقب و عوارض :  قبل از آغاز يك ورزش ، براساس يك برنامه منظم ، بدن خود را گرم كرده و فشار بر عضلات را به تدريج افزايش دهيد. قبل از هر فعاليتي خود را گرم كنيد. روش هاي مناسب را براي هر ورزشي كه تمايل به انجام مرتب آن داريد، ياد بگيريد.. رسوب هاي كلسيمي بزرگ در تاندون ملتهب كه منجر به اختلال دايمي مي گردد («مفصل منجمد»).

توصیه های درمانی:  . آزمون هاي تشخيصي معمولاً لازم نيستند (راديوگرافي ، رباط ها و تاندون ها را نشان نمي دهد). درمان بسته به علت ، شدت و طول مدت بيماري فرق مي كند. در صورت وجود درد شديد، سفتي و حساسيت به لمس ، ناحيه آسيب ديده را تا هنگامي كه درد قابل تحمل تر گردد، استراحت دهيد. در مرحله حاد يا پس از تزريق ، برروي ناحيه آسيب ديده ، كيسه يخ بگذاريد. وقتي درد كاهش مي يابد، ممكن است بخواهيد به طور موقت از اسپلينت براي آسيب اندام فوقاني استفاده كنيد؛ براي اندام تحتاني از چوب زير بغل ، عصا يا بريس استفاده كنيد. بعد از مرحله حاد از گرم كردن استفاده كنيد. دوش آب داغ بگيريد؛ در وان حمام غوطه ور شويد؛ از كمپرس گرم استفاده كنيد؛ از يك لامپ گرم كننده يا پوشش گرم كننده استفاده كنيد. بانداژهاي كشي ممكن است كمك كننده باشند. تاندونيت مزمن ممكن است مستلزم تغييرات در شيوه زندگي براي پيشگيري از عود تحريك مفصل باشد.

داروها:  داروهاي ضد التهاب غيراستروييدي و مسكن ها مثل استامينوفن ، ايبوپروفن يا آسپيرين تزريق بي حس كننده هاي موضعي ممكن است توصيه گردد. تزريق كورتيزون در تاندون هاي دردناك و كلسيفيه . اين امر درد و التهاب را كاهش مي دهد و اجازه حركت داده ، مانع از منجمد شدن مفصل مي گردد. البته هرچه تزريقات بيشتري صورت گيرد خطر عوارض جانبي آنها بيشتر مي شود.

توصیه های پس از درمان:  به محض بهبود علايم فعاليت هاي طبيعي خود را از سر بگيريد. به محض رفع درد، فعاليت هاي افزايش دامنه حركت را آغاز كنيد.

رژیم غذایی:  رژيم غذايي خاصي ندارد.

مراجعه به پزشک:  اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم تاندونيت را داشته باشيد. اگر درد و تورم علي رغم درمان افزايش يابد. اگر دچار علايم جديد و غير قابل توجيه شده ايد. داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبي ايجاد كنند.