پزشک آدرس » بیماری نشانگان خستگي مزمن

بیماری نشانگان خستگي مزمن

نام لاتین chronic fatigue syndrome

نشانگان خستگي مزمن مشخصه نشانگان خستگي مزمن در وحله اول ، خستگي زياد است . علايم معمولاً به طرز ناگهاني آغاز شده و تا حداقل ۶ ماه ، مرتباً ظاهر شده و برطرف مي شوند. مشخص نيست كه اين نشانگان معرف يك اختلال است يا تعداد بيشتري از اختلالات را در بر مي گيرد. تشخيص اين نشانگان معمولاً مشكل است زيرا آزمايش خاص يا مجموعه علايم تعريف شده اي براي آن وجود ندارد. هم اكنون معيارهاي اصلي مورد استفاده در تشخيص بيماري عبارتند از: تداوم بروز دوره هاي خستگي كه با استراحت در رختخواب بر طرف نمي شوند و شدت آنها به حدي است كه متوسط فعاليت روزانه را دست كم ۵۰% تا حداقل ۶ ماه كاهش مي دهند؛ رد كردن ساير بيماري هاي مزمن ، از جمله سابقه وجود بيماري رواني . علايم ديگر نيز به تشخيص كمك مي كنند.

علائم شایع بیماری نشانگان خستگي مزمن چیست؟  خستگي تب خفيف فارنژيت (التهاب گلو) دردناك شدن گره هاي لنفاوي گلودرد ضعف عمومي عضلات دردهاي عضلاني سردرد اختلالات خواب (پرخوابي يا بي خوابي ) درد مفاصل شكايات عصبي ـ رواني (ترس از نور، فراموشي ، تحريك پذيري ، منگي ، مشكل در تمركز، افسردگي ، تغييرات بينايي )

علت بیماری نشانگان خستگي مزمن چیست؟  ناشناخته است . امكان دارد اختلالات ايمني دخالت داشته باشند. اكثر محققان فكر مي كنند كه عامل اين بيماري يك ميكرب است ، اما شواهدي براي اثبات اين فرضيه وجود ندارد.

عوامل افزایش دهنده بیماری نشانگان خستگي مزمن چیست؟ ناشناخته هستند.

چگونه متوجه شویم به بیماری نشانگان خستگي مزمن مبتلا شده ایم؟

اگر تعدادی از علائم زیر را دارید احتمال دارد مبتلا به این بیماری باشید:

خستگي تب خفيف فارنژيت (التهاب گلو) دردناك شدن گره هاي لنفاوي گلودرد ضعف عمومي عضلات دردهاي عضلاني سردرد اختلالات خواب (پرخوابي يا بي خوابي ) درد مفاصل شكايات عصبي ـ رواني (ترس از نور، فراموشي ، تحريك پذيري ، منگي ، مشكل در تمركز، افسردگي ، تغييرات بينايي )

روش های پیشگیری از ابتلا به این بیماری چیست؟  روش مشخصي براي آن وجود ندارد.

عواقب و عوارض :  روش مشخصي براي آن وجود ندارد.. عارضه اي مختص اين بيماري وجود ندارد. علايم معمولاً در ۶ ماه اول شديدتر هستند.

توصیه های درمانی:  . چهار نكته مهم است : ۱ ـ تأييد تشخيص و آموزش درباره بيماري ۲ ـ انجام اقدامات درماني عمومي ۳ ـ درمان علايم اختصاصي ۴ ـ درمان هاي تجربي سعي كنيد مشغوليات زندگي خود را حفظ كنيد و گوشه گيري نكنيد. با اعضاي خانواده و دوستان خود صبور باشيد تا آنها نيز مشكل شما را متوجه شوند و قبول كنند.

داروها:  داروهاي برحسب وضعيت هر فرد تجويز مي شوند. از جمله داروهاي مورد استفاده عبارتند از: داروهاي ضد درد، تزريقات موضعي ، داروهاي ضد افسردگي ، و غيره .

توصیه های پس از درمان:  اگر خسته هستيد، استراحت كنيد. ورزش مهم است . يك برنامه تدريجي را آغاز كنيد كه در ابتدا امكان دارد تنها ۵-۳ دقيقه ورزش روزانه باشد. فعاليت ورزشي را هر ۳-۲ هفته به ميزان ۲۰% افزايش دهيد. انتظار نداشته باشيد كه همه چيز خوب پيش رود، بنابراين دلسرد نشويد و كار را ادامه دهيد.

رژیم غذایی:  سعي كنيد تغذيه مناسبي داشته باشيد، حتي اگر اشتها نداريد. رژيم غذايي بهتر است كم چرب و پرفيبر باشد. مكمل هاي ويتاميني نيز مصرف كنيد.

مراجعه به پزشک:  اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم نشانگان خستگي مزمن را داريد. اگر علايم پس از شروع درمان بدتر شوند. اگر دچار علايم جديد وغيرقابل كترل شده ايد . داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جاني به همراه داشته باشند.